و ان یکاد الذین الکفرو لیزلقونک بابصارهم لمّا سمعوا الذکر و یقولون انّه لمجنون و ما هو الا ذکر للعالمین(قلم/51-52)

و نزدیک بود کسانی که کفر ورزیدند چون قرآن را شنیدند تو را چشم بزنند و می گویند:او دیوانه است در حالیکه آن قرآن جز مایه بیداری برای جهانیان نیست.

پیامبر(ص) فرمود:انّ العین الحق و انّها تدخل الجمل و الثور التنّور

چشم زخم حق است و به قدری کارساز است که شتر و گاو را داخل تنور میکند(1)

چشم زخم لازم نیست از دشمن باشد.گاهی دوست از دوست خودش بخاطر داشتن کمالی تعجب می کند .

در حدیث داریم که اگر از دوست خود چیزی دیدید که تعجب کردید خدا را یاد کنید تا بلای چشم زخم دفع شود و چه بسیارند کسانی که به وسیله چشم زخم هلاک شده و جان داده اند(2).

البته حق بودن چشم زخم به این معنا نیست که ما به بعضی افراد سوئ ظن داشته باشیم و آنها را متهم به چشم شوری کنیم و یا کوتاهی خودمان را در موارد مختلف به حساب چشم زخم دیگران بگذاریم مثلا بهداشت و تغذیه کودک را مراعات نمی کنیم و همین که بیمار شد می گوییم او را چشم زده اند.

در روایات می خوانیم صدقه،دعا،خوتندن سوره های ناس و فلق و امثال آن می تواند مانع تاثیر چشم زخم شود.

1:بحار/ج63/ص 17

2:بحار/ج95/ص127